Günde en iki tane film seyrediyorum.Bağımlı oldum lan galiba;dün üçü zorladım ama beyin sulandı sonunda.Oscar'a aday gösterilmiş filmlerin bir tanesi hariç hepsini buldum izledim.Finali Leonardo Dicaprio ile yapacağım.Ama önce dizimi seyredeyim.Sonra belki biraz uyurum.Uyanınca ders çalışır,kitabımı okur,maçı seyrederim.Ebruyla parkta turlarız belki.Şu aralar en çok gördüğüm insan Ebru.En sevdiğim yönü ne biliyor musun bu kızın,sessizliği çok güzel paylaşıyor.Bazen saatlerce hiç konuşmadan oturabiliyoruz.İstanbul'un çığlıklarını dinliyoruz öylece.Ve ilk defa hayatımda küçük şeylerden mutlu olan birisini gördüm.Gıcık olduğum tarafları da var tabii.Benden daha fazla film kültürüne sahip;izlemediği,bilmediği film yok.İzlemediğim ve izlemeyi planladığım bir filmin sonunu söyleyince deli oluyorum.Bunu yapmaktan çok zevk alır;maymun seni.:) Hayat felsefesi bile var kızın; ''Ölmeden'' diyor, ''Ölmeden akıllanmayacağız biz!Ancak o zaman anlayacağız yaşamın güzelliğini''.Doğru söze ne denir?Benim de her zaman inandığım felsefem var; ''Bir gün mutlaka herkes mutlu olacak.'' Sonuna kadar inanıyorum buna.O günler hiç ama hiç uzakta değil,inananlar hissedebilirler bunu... Gönül Yazar'ın bu güzel şarkısıyla veda ediyorum.Kendinizi iyi bakın,hadi eyvallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder