Dün akşam gece ikiye kadar en sevdiğim arkadaşlarımla toplanıp ağaçların,yıldızların altında bıkmadan usanmadan gitar çalıp şarkı söyledik.En çokta hangisini söylemekten zevk aldık biliyor musunuz?Gerçek bir aşk hikayesi sonucu İstanbul'a sitem eden aşığın ''İstanbul'u Artık Hiç Sevmiyorum'' diyerek yazdığı şarkı.Bu şarkıyı en güzel,tarihin arka odası programın da Yaprak Soyar söylemiştir kanımca;dinlemenizi tavsiye ederim.Ve ayrıca bir ilk yaşanarak çocukluk arkadaşlarımla istemeyerek de olsa aynı karede yer aldım.Yakında gösteririm size de bu ilki!Güzel geçiyor yani günler.Hani size 1 hafta önce tatil planımı anlatmıştım ya,işte o plan son anda aldığım bir kararla ağustos'un sonuna ertelendi.Çünkü Başkent İletime gitmeye karar verdim.Kurs için dereye girmeme rağmen bir miktar para talep etmişlerdi ya,o miktarı toplayabilmek için bir aylığına işe girmeyi düşünüyorum.Aslında birikmiş param yeter ya da babacıktan da alabilir ama bu sefer alın terimle,bileğimin gücüyle kendi paramı kazanmak istiyorum.
Bu aralar içimden bir ses ''Böyle çabalamayı sürdürürsen er yada geç hayallerine kavuşacaksın''diyor.Önceleri ayda yılda bir kere duyardım bu sesi ancak,bir haftadır her gün duyuyorum.Kısmet...
Karneye gelince,ortalama puanım 72 olmasına rağmen teşekkür belgesi alamadım.Tahmin edebileceğiniz gibi matematik dersini kurtaramadım;kocaman bir sıfır görünüyor karnede.
Peh!Çokta umurumda ya.
İşte böyle sevgili olmayan okuyucularım.Hayat benim için güzel bir şekilde devam ediyor.Umarım herkes mutludur ve umarım herkes olmak istediğinin yanındadır.Herkese iyi geceler.
Kocaman öpüyorum sizi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder