Gönlünce olmadı hiçbir zaman geliş-gidişlerin.Oysa sen,hayattan başka şeyler dilerdin.Çoğalmak isterdin elinden alınan yarınlara ve bir yürekte kök salmaktı hayalin.Olmadı!Nereye gitsen yarım kaldın.Ne kadar kaçabildiysen,kendini bir o kadar ardında bıraktın.Ortasında kaldın gel-gitlerin ki orada ben vardım... ve en az senin kadar yarım. Bütün olmak istemez miydin?Gördün mü bak!Gözlerin bende kaldı.Gamzelerin artık benim yanağımda.Aynaya bakıp güldüğümde,hep sen çıkıyorsun karşıma.Ama geceleri... Hiç sorma!Sensiz başımı koyduğum tüm yastıklar taş oldu bana.Ve yorganlar,hüzün bulutu gibi devrildi üstüme.Güleç yüzlü bir çocuk,ağlar oldu içinde...
Sen hala gel-gitlerin ortasında,kök salacak yürekler arıyorsun.
Her yüreğin toprağı olmaz.
Sen de yorganların içindeki çocuk gibi boşuna ağlıyorsun...
İyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder