Aşık olmayı özler mi insan?Özler!Ben özledim.Daha önceden aşkın şerbetinden içmeseydim yudum yudum,bilmeseydim tadını,özlemeni duymazdım.İnsan bir sevdanın içindeyken farkına varmıyor sevginin kendisine ne elzem hissiyatlar aşıladığının.Bitince idrak ediyorsun,ruhu üşüyor insanın.Sanki lapa lapa yalnızlık yağıyor içine her an,yüreğin buz tutmuş,kalbin donuk.Sen her gün bir umut güneşin doğup,donmuş gönül organlarını hayata döndürsün istiyorsun ama bir türlü o sıcaklık gelmiyor.Biraz daha kendine sokuluyorsun o vakit,için üşüyor çünkü.İnsanlar seni göründüğün gibi algılıyorlar,biliyorsun ki olduğun gibi görünsen herkes kaçacak.Elini uzatsan tutan olmayacak,çığlık atsan tüm yüreği donmuşların yerine,belki fark edecekler ama yine yürüyüp gidecekler.Herkes biraz suçlu,herkes ucundan kıyısından bulaşmış bu günaha...
Bana sorarsanız yalnız olmanın en güzel yanı,yok gibi bir şey.Her şeyden önce güçsüzsün.Teksin çünkü,tehlikelere açıksın.Hayatı sırtlamaya çalışma,ezilirsin.Ve kimsede seni sıkıştığın yerden çekip kurtarma zahmetine girmez;teksin çünkü.Herkese meydan okuyabilirsin,meydan okuduğun şeylerin canına da okuyabilirsin ama zafer sevincini paylaşacak kimseyi bulamadığında yanında,üzülürsün;teksin çünkü.Bu yüzden sevmeyi özledim.
Eski aşklarımı hatırladım şimdi.Beni bir ilişkide heyecanlandıran şeyleri... Berrin'in mavinin en güzel tonunu taşıyan gözlerini,Aslı'nın saçını rüzgara karşı dönüp tam tepede toplayışını,Aysu'nun her sinirlendiğinde istemsiz yukarıya kalkan sol kaşını,Yeliz'in kuş yavrusu büyüklüğünde ellerinin ellerimin arasındayken yok oluşunu,Fatma'nın çocuk masumiyeti saflığında suratına yayılan gülümseyişini ve çok bakmazdı bana ama nadiren de olsa gözlerimiz buluştuğunda kızaran suratını ve daha nicelerini...
Her kadının kendisine aşık edecek bir tılsımı mutlaka vardır.Bazı kadınlar bu özelliklerini fark etmezler bile;farkında olmadan aşık ederler kendilerine.Olan ise bunu herkesten önce keşfedene olur.Ben ve benim gibilere olur.Kim bilecek Berrin'in göz bebeğinin bitip,maviliğin başladığı yerde küçük bir göz beni olduğunu.Bunu söylediğimde şaşırmıştı. 'Daha önce kimse fark etmemişti' demişti. 'O zaman kimse gerçekten gözlerine bakmamış.' demiştim.Mesela hiç sanmam,Aysu'nun sinirlendiğinde sol kaşının caydırıcı bir hareketle kalkıp indiğinin farkında olduğunu.Yeliz haberdar mıdır acaba ellerinin her an öpülesi olduğundan?Fatma ise gülümsediğinde nutkum tutulur,her zerrem uyuşurdu.Sonsuza kadar öylece izlemek isterdim gülümseyişini..Bilir mi bunları,bilmez.! Dedim ya,bazı kadınların tılsımları vardır ve bazıları bunun farkında bile değildir.
Fark etmeye gör,seversin hemen,lakin ilgilenmezler.
Yazık ki cezası hep bize,temiz sevene kesilir...
Görüşmek üzere...
