Bıraktım zamanın ellerine yüreğimin sessiz,yorgun dakikalarını.Yüreğimin dalgalarında boğulan hüzünlerimi susturdum,şimdilik...Şimdi bildiğim tüm sözleri unuttum,kelimelerin içi manasız...
Ne tarih attım ne de takvimlere işaretledim,ayrılığın imzasını.Sessiz çığlıklara hapsettim seni.Şimdilik acımı dindirdim.Sabahın ilk ışıklarında,yüreğimin sahiline vuracağını bile bile...
Duymazlıktan geldim içimdeki seslerini,yumdum gözlerimi şimdilik.Nefes alabiliyorum,belki yine gülümsüyorum.İnadına gülümsüyorum acının dirençli hatıralarına.Şimdilik gözbebeklerime yerleşmiş hüznünle...Buğulu,mutlu,kırgın,karmaşık çizgilerle bakıyorum,gözlerimi kapatıyorum şimdilik.Karalıyorum tüm sözlerimin üstünü.Seni ve seni anlatan kelimeleri lügatımdan çıkarıyorum.Bir bakıyorum ki tüm sayfalar bomboş kalıyor.Şimdilik ne söylesem asılı kalıyor kırgınlıklarımın askılarında.Şimdilik sevmiyorum desem de yalan kalıyor,şimdilik ne söylesem çok acı geliyor.Şimdilik nereye baksam sensizlik acı rüzgarını yüzüme vuruyor.Ne zaman bir gülücük bırakıversem hemen ardından ince bir sızı damla damla yüreğime yayılıyor.Şimdilik hep sihrini bekledikleri zamana sığınıyorum.Şimdilik....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder