Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat,soluk almak güçleştiğinde,yüreğin susup,mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını;dağlara dönmeli yüzünü insan.Yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak.Yeni insanlarla tanışmalı,yeni keşifler yapacak.Hep isteyip de bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa gerçekleştirmeyi denemeli insan.Her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını ve zamanın bir nehir,kendisinin bir sal olup,o dursada yalculuğun devam ettiğini anlamalı.Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günleri,her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriyorsa,değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri.Küçücük şeylerle başlamalı belki,örneğin bir kaç durak önce inip otobüsten,yürümeli eve kadar.Sağlığını kaybedip ölümle yüzyüze gelmeden önce değerli olmalı hayat.İlla büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları farketmek için.Başkasının yerine koymalı kendini.Ağlayan birisine ''gül'' inleyen birisine ''sus''dememeli.Ağlayan omuz,inleyene şifa olabilmeli.Şu adaletsiz dünyaya ayak uydurmamalı;sevgisiz soysuz kalarak.Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,derin bir soluk alıp hapsetmeli kokusunu içine.Güneşin doğuşunu sevmeli.Arada bir seher yeli okşamalı saçlarını.Bir çocuğun ilk adımlarıyla umudu,bir gencin düşüncelerinde geleceği,bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli.Çalışmadan başarmayı,sevmeden sevilmeyi,mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli.Ama küçük ama büyük her hayal kırıklığı,her acı;bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için.Çünkü hiç düşünmemişsen el vermezsin kimseye kalkması için.Hiç çaresiz kalmamışsan,dermanı olmazsın dertlerin.Ağlamayı bilmiyorsan,neşesizdir kahkahaların.Merhaba dememişsen,anlamsızdır elvedaların.Ne herkesi düşünmekten kendini,ne de kendini düşünmekten herkesi unutmamalı.Bilmeli çok kısa olduğunu hayatın.Sadece anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli.Aklı ve kalbi ile katılabilmeli sohbetlere.Hafızası olmalı insanın;hiç değilse aynı hataları aynı bahanelerle tekrarlamaması için.Soruları olmalı,yanıtlarını bulmak için bir ömür harcayacak.Dostları olmalı,ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak.Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki,hakkını verebilsin sevdiklerinin,zaman bulabilsin bir teşekkür ve bir elveda için.Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer,asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder