Nazım Hikmet 113 Yaşında...

1902'de doğdum.

Doğduğum şehre dönmedim;

bir daha geriye dönmeyi sevmem.

3 yaşımda Halep'te Paşa torunluğu ettim.

On dokuzum da Moskova'da

komünist üniversite öğrenciliği,

Kırk dokuzum da yine Moskova'da 

Tseka-parti konukluğu

ve on dördümden beri şairlik ederim.

Kimi insan otların,

kimi insan balıklarını çeşidini bilir;

ben ayrılıkların...

Kimi insan ezbere sayar yıldızların adını;

ben hasretlerin...

Hapislerde de yattım,büyük otellerde de.

Açlık çektim açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir.

Otuzum da asılmamı istediler,

kırk sekizim de barış madalyasının bana verilmesini,verdiler de.!

Otuz altımda yarım yılda geçtim dört metrekare betonu

Elli dokuzumda on sekiz saatte uçtum Prag'dan Havana'ya

Lenin'i görmedim,

Nöbet tuttum tabutun başında

Dokuz yüz yirmi dörtte 

Dokuz yüz altmış bir de ziyaret ettiğim Anıtkabir kitaplarıdır.

Partimden koparmaya yeltendiler beni;

Sökmedi.!

Yıkılan putların altında da ezilmedim 

Dokuz yüz elli bir de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün....