'Tutamak sorunu' dedim.Dünyada hepimiz sallantılı,korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz.Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.Tramvaylardaki tutamaklar gibi.Çocuklarına tutunanlar vardır.Herkes kendi tutamağının en iyisi,en yüksek olduğuna inanır.Gülünçlüğünü fark etmez.Kağızman köylerinden birinde bir çift öküze tutunan bir adam tanıdım.Öküzleri besiliydi,pırıl pırıldı.
Herkesin, 'Veli ağanın öküzleri gibi öküz,yoktur.'' demesini isterdi.Daha gülünçleri de vardır.
Ben,toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü,sahteliğini,gülünçlüğünü göreli beri,gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum:
Gerçek sevgiyi!
Bir kadın.
Birbirimize yeteceğimiz,
benimle birlik düşünen,duyan,seven bir kadın..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder