Bugün,16 şubat.Benim için hayatımdaki önemi çok büyük dört tarihten biridir.Hayatım da ilk aşık olduğum ve sevgimin sonsuz olduğu tek kadının dünya'ya geliş tarihidir bugün;annemin.O küçük ve yumuşak ellerinde büyüdüm,o ellerden yemek yedim,şurup içtim;ilk o ellerde hissettim sevgiyi.Aynı zamanda da o ellerden terlik yedim.Zaman oldu gece ağladım uyutmadım,zaman oldu küstüm konuşmadım.Ama her ağladığım da''Anneee'' diye bağırdım,hep onu aradım.Hiçbir zaman eteğini bırakmadım.İlk ona doğru koştum ben.Tökezlediğim de ona tutundum.Ondan öğrendim sevmeyi;O olmasa kimseyi sevemezdim.Her şeyiyle hayatımın en güzel tarafıdır annem.Çok şey yazabilirim buraya ama kelimelerin anlatımı onu anlatmaya yetmeyeceğini bildiğim için bitiriyorum.Bitirmek zorundayım çünkü;birazdan eve gelecek ve biz hala hazırlık yapmadık.Pasta tamam da ne hediye alsam diye düşünüyorum aklıma bir şey gelmiyor;çok zordur anneme hediye almak.Maneviyata daha çok önem verdiği için paramızla ben,abim,babam rezil oluyoruz.Maneviyat o kadar çok önemlidir ki onun için 8 yaşında çocuk aklıyla çizgili kağıda yazmış olduğum şiiri hala çantasında taşır.Ne yalan söyleyeyim dün görünce çok duygulandım.Düne kadar aklımda telefon almak vardı;hemi de S3 haa boru değil yani!Alsam kafamda paralar biliyorum.Du bakalım,buluruz bir şeyler.Diyeceğim o ki,annelerimizin kıymetini yanımızdayken bilelim;iş işten geçtikten sonra bir anlamı olmuyor.Günün anlam ve önemi ile ilgili annemin en sevdiği şarkıyı paylaşayım dedim...
Beni dünyaya getiren meleğim;iyi ki varsın,iyi ki yanımdasın...
Nice nice senelere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder