Gelincik

Einstein tarafından söylenen ''İnsanlardaki ön yargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan daha zordur.'' sözünü bilmeyen yoktur herhalde.Bununla ilgili az önce kitap okurken denk geldiğim bir hikayeyi paylaşmak istiyorum.---Uzaklarda bir köyde,kocası,çocuğu doğmadan ayrılmış tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaşı olması açısından dağda yaralı bulduğu bir gelinciği evde beslemeye başlar.Gelincik kadının yanında bir an bile ayrılmaz.Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da,oldukça uysallaşır.Birkaç ay sonra kadının çocuğu doğar.Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır.Günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına bile olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır.Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır.Aradan zaman geçer ve anne eve gelir.Gelinciği ve kanlı ağzını görür.Anne çıldırmışcasına gelinciğe saldırı ve oracıkta öldürür hayvanı.Tam o esnada içerideki odadan bir bebek sesi duyulur.Anne odaya yönelir.Ve odada beşiği,beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür.--- Gelincik bebeğin hayatını kurtardı.Ama annenin ön yargısına kurban oldu.Ön yargılarımızdan tamamen kurtulmanın bir çaresi olmadığını düşünüyorum.Ancak her ne kadar tamamen kurtulamasak da zararlı sonuçlarını en aza indirebiliriz.Öncelikle ön yargılardan kurtulmak için bilinçli bir çaba gerekir.Öfkemizi kontrol edebilmeyi öğrenmeliyiz.Az bilenin ön yargısı çok olur.Okumak ve okuduğumuzu sindirmemiz gerekir.Ani durumlarla karşılaştığımızda fevri davranıp sonrasında pişman olmamak için hemen karar vermemeliyiz.Ortamı terk edip zaman kazanmalıyız.Dedikodular çok olur,hemen inanmamalıyız.Soru sormayı bilmeliyiz.Araştırmadan gördüğünüz veya duyduğunuz şeyler için karar vermemeliyiz.Herkesin hata yapabileceğini kabul etmeliyiz.Hatasız insan olamayacağını,kendimizin de hatalı olabileceğimizi düşünerek adım atmalıyız.Tüm bunlar belki ön yargılarımızı bitirmez belki ama,en azından frenleyebilir ve gelinciği öldürmemizi engelleyebilir... 

Duyguların adamı,Dert ortağınız Onur'da bu kadar canlarım...:)