Kutuplaşma...

Trajikomik mi desem,dram mı desem yoksa direkt olarak komik mi desem,bilemiyorum.Çocukluk arkadaşımın çaresiz kaldığı bir sorununu anlatacağım size.Malum,ülkemiz yine zor günlerden geçiyor.Kanlar dökülürken,ülkemizin insanları kutuplaşıyor,önyargılar bir kalıp olmaktan çıkıp bir düstur haline geliyor.Anlatacağım olayda tam olarak bununla ilgili:Kutuplaşma...

Beraber büyüdüğümüz,aynı sofrada ekmek paylaşıp,aynı kavgada dayak yediğimiz,aynı kıza asılıp sonra da 'Bu kız ikimize de yar olmayacak,en iyisi biz dostluğumuzu koruyalım!' deyip,kardeş gibi kenetlendiğimiz,hayatın hoyratlığında her an yanyana olamasak bile yine de kopmadığımız,galatasaray yenilince beraber dertlenip,kızıp,yine teselliyi birbirimizde bulduğumuz,çocukluk arkadaşım Fatih'in başına kimisi için felaket kimisi için talih kuşu olarak addedilen aşk geldi,tüm vücudunu ele geçirdi ve onca yalnız insanın arasından sıyrılıp sevmeye başladı.Ne güzeldi sevmek öyle,nasıl da her şey başkalaşırdı gözünde insanın.Kendini dünyanın en güçlü insanı hisseder seven.Çünkü,sevdiğin yanındaysa aşamayacağın engel yoktur.Gözü karadır sevdalıların.Ama bir soru işareti düşerse kafalara,lekelenir sevgileri.Bırakın fırtınayı,küçük bir lodos bile yıkar süphecileri.İki seven arasında en önemli şey,birbirine karşı duyduğu güven ve yine birbirine karşı inançlarıdır.Sormuştum Fatih'e, 'Öncekiler gibi geçici bir şey mi?' diye.O da, 'Galiba evleneceğim ben bu kızla!' demişti.Bir şeyi hesap etmemişti ama:Türkiye'de bölgesel önyargılar vardı.Ülkenin Batısındakiler Doğunun tümünü terörist ilan etmişti.Birisi Kürt ise,vatan haini olmaması imkansızdı.Hatta ileri gidip, 'En iyi Kürt,ölü Kürttür.' deme gafletine düşenler bile vardı.Doğudakiler ise Batıya çok ısınamamıştı.Gelenekleri onları mufazakar yapıyordu.Batı,geleneklerinden kopmuş,asimile olmuş bir yerdi.Oranın insanlarıyla paylaşımlar ticaret yapmanın ötesine gitmesi neredeyse imkansızdı.Aynı bayrak altında yaşayıp,birbirlerini düşman olarak görmüş,uzak durulmuştu.Batılı aileler Doğulu gelin yahut damat kabul etmiyordu.Kafalardaki önyargılar sevenlere saygı duymuyordu.Doğunun çoğunluğu  ise batının damat yahut gelinini kabul etmek yerine,ensest ilişkileri makul görüyordu.Bunların neticesinde ise mutsuzluk,gözyaşı her iki tarafıda yıpratıyordu. 'Galiba evlenceğim bu kızla! diyecek kadar seven Fatih,iki sene sonra 'Kızın ailesi Kürt,Karslılar.Beni öğrenmişler.Karadenizli olduğum için kıza, 'Boşuna ümitlenme,seni ona veremeceğiz' demişler.Henüz beni tanımıyorlar bile,nasıl bu karara vardıklarını aklım almıyor.' dedi.Neden olduğunu kendiside biliyordu ama ne yapsındı?Üstelik Fatih'in aileside doğulu bir gelin istemiyordu.Ama bu sorun değildi.Kararlıydı çünkü. 'Ailemin tepkisini biliyorum.Ama ben sevdikten sonra onlara sadece saygı duymak düşecektir.Gerekirse ailemi bile karşıma alırım.' dedi,sonra: 'Ama o aynı şeyi yapamayacağını söyledi.Ona hak veriyorum ama en azından mücadele edeceğini söyleseydi mutlu olurdum.O sadece ağladı ve 'bilmiyorum' dedi.'  İkiside yirmi yaşında.Yani beraber filmler izleyip,adalar da el ele gezip,birbirlerini öpücüklere boğmaları gerekirken,yıllardır devletin bile çözüm bulamadığı Türk-Kürt sorununa bir ucundan bulaşmış,çaresizce çırpınıyorlardı.Geri kafalı insanlar yüzünden günahsız bir sevda yok olmaya yüz tutmuştu.Bu insanların derdi neydi böyle!Bu neyin savaşıydı?Her iki tarafında güdülen kin yüzünden her saniye kaybettiğini ne zaman anlayacaklardı? Bazen Hz.Nuh'un tekrar dünyaya gönderilip,yeniden gemisine iyi olan her ırktan ve hayvandan insanları toplayıp, dünyanın yeniden kurulmasını ümit ederim.

Eğer öyle bir şey olursa,eminim Fatih ve sevdiğide o gemide olacaktır.

Maalesef,ancak o zaman bir hayat kurmaları mümkün olabilir.... 

Bunun adını ben koyamadım.

Siz söyleyin öyleyse;

Trajikomik mi,dram mı yoksa sadece komik mi?