Dünyanın renklendiğini düşünmeye başlamıştı.Güne daha mutlu uyanıp,sebepsiz neşenin varlığına alışmaya başlamıştı.Yüzüne yerleşen bir tebessüm,kalbinden dalga dalga yayılıyordu.
Mana bulamadığı her şey şimdi mecazlara bile sığmıyordu.Kalbinin içine yerleşen bu neşenin sinyallerini takip edip kaynağını bulmalıydı.Bu kadar iyi hissetmenin adı neydi?Renklerin cümbüşü kalbinde neşe festivalleri yapacak kadar kalabalıktı.Rengarenk bir ruh hali.Tüm küçük detaylar silinmişti,hayatının geneline yayılan bir enerji artışını gümbür gümbür hissediyordu.
Kalbindeki bu değişimin adını anmaktan korkuyordu.Telaffuz ederse eğer,bulutların kaplanmasından,yüreğinden gökkuşağının eksilmesinden korkuyordu.Hayatına giren bu dev mutluluğun adını zikretmedi ama ne olduğunu iyi biliyordu.Bu mutluluk kendisinin en büyük sırrı olacaktı.Aşk saklandıkça büyürdü ya,aşk sarmaşıktı sarardı ya,oysa daha şimdiden kalbinin her köşesi rengarenk yaz bahçelerine dönmüştü.Hayatındaki yankılanan boşluğun bir anda kapanıp,neşeden yana bereketli bir kalbin müsebbibi olmuştu aşk.Aşk başlığı altında derlenmiş,gün geçtikçe kalınlaşan gönül sayfalarının altın yaldızlı ismiydi sevgilinin adı.Göz görmüştü artık,gerisini aşk anlatacaktı;dil susacak,gönül konuşacaktı.Anlatmaya çalıştıkça kaybolacaktı.O zaman aşk olduğunu daha iyi anlayacaktı.Masalları hep küçümserdi minik kalbinde,şimdi yetişkin kalbi bu masala inanmak için dünden razıydı.Aşk uğruna verdiği mücadele ile anlamını tamamlıyordu,buna gönülden razıydı işte.Bir gülümseyişte mutluluk,bir sözde huzur,bir çift gözde sevgiyi tanımıştı,varsın bekleyiş olsun sonu vuslata erdikten sonra.Dillere düşürmeyecekti aşkını,derdini anlayıp sevgisinin sınavını kolaylaştırmayacaktı,sakladıkça kendi sırrı ile pişecekti aşk.''Dillendirilmeyen aşk daha büyük ''dememiş mi Layla?Gönül güzelliğine saplanan bir his deryasıydı yaşadığı,güzelliği ne gözlerde,
ne simada aramıştı,yüreğinden akan iyiliği,gözlerinde bulmuştu,güzellik ruhta baki,suretin fani hoşluğunu neylesin.Sabırla ektiği sevgiyi,emek ile büyütecekti içinde.Aşk gelişi ile tüm devrimleri yapmıştı kalbinde.Bu ne büyük güçtü,hayretti sevgiliye.Sevgiliden ilham alarak aşkı tanımak,tek bir aşkta kalbi yok etmek.Yok edip acı ile kalbi sonra varolmak tekrar tekrar sevgiyle.Ruhla eşini bulduğunda,hayatı paylaştığında,aşk kelimesinin karşısına ne yazsak yetersiz kalmaz mı?Aynı umutları aynı hayalleri yaşatabilmek,acılara ve sıkıntılara karşı mücadele verebilmek,tek olabilmek,iki gönülde beraberce hayata tutunabilmek.Aşkın gönüllere bıraktığı tılsımın kelimelere sinmesi ve aşkı defalarca anlatıp tüketememek.Kalbe mühürlenen isimle bir ömür paylaşmak...Tüm bunları düşünürken rüyalarından kopup sığınmak istedi,oysa ki gece aşkın barına idi,henüz habersizdi.Uyku tutmayıp düşüncelerin akıntısına kapılınca tekrarladı kalbine mühürlenen ismi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder