Özlem

Ben seni düşünüyordum.Çünkü geceydi.Sevişme zamanıydı insanların.Yalnızdım.Beni kuşatan duvarlar birer beyaz çarşaftı bu saatte.Kapılar tüylü,yumuşak battaniyelere benziyordu.Ben seni düşünüyordum.Kim bilir ne güzeldin soyunduğun zaman?Nasıl kadındın?Nasıl öpüşürdün kim bilir?Nasıl kadın kokardı her yerin?Tutup avuçlarıma sığdırıyorum seni,gözlerime,dudaklarıma sığdırıyorum.Sensiz kahrolmak vardı.Seninle yaşamak vardı dolu dizgin.Seninle her gece birbirimizi yenilemek vardı odalarda.Odalara sığmamak vardı.Bir sel gibi taşmak vardı gecelerden.Elimi uzatsam tutabilirdim seni.Öyle yakındın.Zamana kokun sinmişti.Belki de uzaktan günlerce koşsam yetişemezdim sana.Zamana kokun sinmişti.Tuttum resmini indirdim kalbimden.Kalbim ağlamaya başladı.Dönüp bakmadım bile...